ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 380 / 520

ประโยค - ปฐมมนต์ของกานตกาแปล ภาค ๑ หน้า 169 4. ข้อว่า ท่านได้รับบรรลุไหม? คือ เป็นคำถามถึงโอกาส มีคำอธิบายว่า "ในโอกาสไหม? คือในที่พักกลางคืน ในที่พักกลางวัน ที่โคนต้นไม้ มีฤทธิเทพ หรือในวิหารหลังไหน

บทความนี้อธิบายถึงการสอบถามเกี่ยวกับการบรรลุธรรมในพระพุทธศาสนาผ่าน 6 ฐานะ ที่รวมถึงการตรวจสอบความก้าวหน้าในธรรมภายใน โดยเน้นถามถึงการละกิเลส และการได้รับธรรมพร้อมกับวิธีการที่ใช้ในการบรรลุ ผลลัพธ์ที่ไ

ประโยค - ปฐมสัมผัสภาคท 170 บรรดาธรรมอันต่างด้วยรูปธรรม อรูปธรรม กายเป็นภายในและภายนอกเป็นภายนอกเป็นต้น จึงได้บรรดา " แม้จริง ความตั้งมั่นใดของบุคคลใดมีความตั้งมั่นนั้นย่อมปรากฏแก่บุคคลนั้น ถ้ากิเลสกล่

บทความนี้พูดถึงวิธีการสอบถามและตรวจสอบความตั้งมั่นของบุคคลในธรรม รวมถึงวิธีการที่กิเลสอาจทำให้เกิดความมั่นใจผิดๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ได้รับบรรดา ผู้เขียนเน้นให้นำการตั้งคำถามที่ถูกต้องและมีเหตุผลมาใช้ในกา

ประโยค- ปฐมสมันปาตากาสากะแปลง ภาค ๑- หน้าที่ 171 ภิญญทัั้งหลาย ผู้เทสูด เป็นผู้ลัดในการเรียนและการสอบถาม ย่อม สามารถสอบสวนฐานะทั้ง ๖ เหล่านี้ ให้บาวสะอาดได้. [ เรื่องสอบสวนดูปฏิปักษ์ของภิญญผู้ฉลาดว่า

ในบทนี้กล่าวถึงการสอบสวนฐานะทั้ง ๖ ของภิญญและความสำคัญของอาณุมปฏิปทาในการบรรลุถึงพระนิพพาน โดยเน้นความบริสุทธิ์และไม่ประมาทในการปฏิบัติ และเปรียบเทียบการปฏิบัติของภิญญกับพระนิพพาน รวมถึงความกลัวในการท

ประโยค - ปฐมมันปาถกามกาแปลภาค ๑ - หน้าที่ 172 ก็ดี เกิดขึ้นแก่มิถุนั้น, เธอนับภิกษุหลายพึงกล่าวเตือนว่า "ท่านไม่ใช่เป็นพระอรหันต์" แล้วพึงนำออกเสีย. แต่ถ้ากฤษณะแล้ว เป็นผู้ไม่กล้า เป็นผู้ไม่หวาดเสียย.

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะของภิกษุและข้อควรระวังในการดำรงชีวิตตามหลักศาสนา โดยชี้ให้เห็นว่าภิกษุที่มีความปรารถนาอาจเสี่ยงต่อการเสียศีลและนำไปสู่ความไม่บริสุทธิ์ การได้รับการเคารพจากพระราชาและผู้ มีอำนาจเ

ประโยค(๑) - ปฐมมัญญาปาสากกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 173 อันนี้ ภิกษุผู้อาจปราชิกนั้น (ละภิกษุภาวะ) เป็นคณากัล หรือ เป็นอุบาสก เป็นอารามิกะ หรือเป็นสามเณร ยอมเป็นผู้ควร เพื่อยัง ทางสวรรค์ให้สำเร็จ ด้วยคุณธร

ในบทนี้กล่าวถึงคุณธรรมที่สำคัญในการเป็นภิกษุผู้อาจปราชิก เช่น ศีลและความบริสุทธิ์ ที่ช่วยนำไปสู่สวรรค์หรือพระนิพพาน โดยท่านพระอุบาลีได้แสดงอาการและวาทกรรมที่แสดงถึงการไม่รู้และการพูดพล่อยในบริบทของการ

ประโยค - ปฐมมันปสาทกามาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 174 ปราช稱ถึง ๓ ก่อน คำที่เหลือ ชื่อว่ารกุฐชัชแล้วแปล เพราะมีนันย์ ดังคาไว้แล้วในเบื้องต้น และเพราะนี้คือความชัดเจน จะนี้แหละ [ อธิบายทางภาษาอังกฤษ ] พระผู้

เนื้อหานี้สำรวจการแปลและตีความคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าในปฐมมันปสาทกามา โดยเน้นไปที่การจำแนกลักษณะและประเภทของอุตริมุณธรรม การแสดงความเข้าใจผ่านอารมณ์และจิตใจของผู้เรียนรู้ พร้อมยกตัวอย่างและการอธิบา

ประโยค - ปฐมมันตุปสาทกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 175 อธิบรร ที่พื้นด้วยดี หรือที่พื้นจากกลาสมืออย่างต่าง ๆ เพราะ- ฉะนั้น อธิบรรคนั้น จึงอ้างว่าโมฆะ ก็แล้ว วิญญาณนี้นั้น ท่าน เรียกว่า " สงคุตรวิมังก์ " เพร

ในหน้าที่ 175 ของปฐมมันตุปสาทกา ประโยคที่กล่าวถึงการระบุอธิบรรและธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับสงคุตรวิมังก์ สื่อถึงภาระและการควบคุมจิตใจ เพื่อการศึกษาธรรมที่แท้จริง นอกจากนี้ยังมีการอธิบายวิชชา ๓ ได้แก่ บู

ประโยค - ปฐมมณ์ต้นปาสักกําแปล ภาค ๑ - หน้า 176 ผู้กล่าวว่า "ข้าเจ้ามีปกติได้สัมผัสปฐมสมที่เป็นโลกุตระ ข้าพเจ้ามีปกติได้สัมผัสปรารถนา... อินทรีย์... พล... โพชงค... อธิบายบรร มือง ๘ ที่เป็นโลกุตระ." ส่ว

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการสัมผัสปฐมสมที่เป็นโลกุตระในพระพุทธศาสนา และการวิเคราะห์อากัปกิริยาของภิกษุที่กล่าวคำเกี่ยวกับประสบการณ์ที่มีในมาหาภัย โดยเฉพาะการละราคะและอิจฉา ซึ่งมีความเชื่อมโยงกับค

ประโยค - ปฐมสมันดาปสากาเปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 177 เนื่องด้วยท่านว่า "ข้าพเจ้ายินดีเฉพาะในสุขภาวะ ด้วยนามชื่อนี้" ภิญูนี้แหละ พึงทราบว่า "เป็นปราชิก." ก็ บรรดาวิชา ๘ ที่ครูสอนไว้ในพระสูตรหลาย มีองค์พุท

เนื้อหาเกี่ยวกับการเรียนรู้ของวิปัสสนาและการอธิบายถึงสิ่งที่ถือเป็นปราชิกในทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการปฏิบัติและความรู้เรื่องอภิธรรมที่ถูกค้านจากผู้ที่ไม่ชำนาญในเรื่องนี้ พร้อมการยกต

ประโยค - ปฐมสัมมัทปฏิกูลภาค ๑ หน้า 178 ข้อคำถามให้แจ้งแล้ว" ยอมเป็นปราชญ์เหมือนกัน. เพราะเหตุไร? เพราะเหตุว่าพระนิพพานเป็นโลกุตรธรรม ซึ่งมีวิสุทธะอันปล่อยมแล้ว. อันนี้ แม้มื้องิฏฐิกล่าวว่า " ข้านั้นแ

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับความเป็นปราชญ์ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการบรรลุถึงสภาวะพระนิพพานซึ่งเป็นโลกุตรธรรม กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างอุปนิสัยและการดึงดูดคำว่า 'ปราชญ์' ในการประสบความสำเ

ประโยค - ปฐมลัมป์ปสกัดภาค ๑ หน้า ๑79 ประมาณได้ เพราะท่านได้อธิษฐานไว้แล้วว่า "ภิกษุย่อมไม่ต้องปฏิบัติ ด้วยเหตุเพียงเท่านี้."แม่แบบอีกกฎว่า " ข้าเจ้าเข้าสโรงสมบัติ " หรือว่า " ข้าเจ้าเป็นผู้มีปกติได้บ

ในเนื้อหานี้มีการกล่าวถึงการปฏิบัติของภิกษุในการเข้าใจและอธิษฐาน โดยเฉพาะในมรรคปัจจิและสังฆปาราชิก โดยมีการอ้างอิงถึงการไม่เป็นปฏิสัมพันธ์ในการเข้าใจความสำคัญของคำอธิษฐานในอดีตและปัจจุบัน เรียกว่าเป็น

ประโยค - ปฐมมังคลปาการกายอปลภาค ๑ - หน้าที่ 180 ให้พิสิฏฐ อย่างนี้แล้ว บัดนี้ ภิกษุผู้อุดมภิฤทธ มุสธรรม ย่อมกล่าว สัมปชัญญาสาวะใด เมื่อตรงแสดงองค์แห่งสัมปชัญญาสาวกนั้นแล้ว ผูกธารนยาณ ด้วยอำนาจแห่งความ

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของสุขภิฤทธิ์ในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับมหาวาร 3 ประเภท ได้แก่ สุขภิฤทธิ์, วัตถุกามวาร และปัจจัยปฏิสังสุทวาร ซึ่งอธิบายถึงการอวตและความเกี่ยวข้องของแต่ละวาร รวมไปถึงกา

ประโยค(๑) - ปฐมมัณฑปสถากกภาค ๑ หน้าที่ 181 นั่นเทียว. ลำคันนั้น ทรงตอบอันหนึ่ง ๆ กับด้วยมาต มิติตาม เป็นต้น อย่างเดียวกับตำหนิหนึ่ง ๆ กับตุ้มมาตา แล้วทรงนำเชื่อม กับมาตามมีฤๅลูกมาเป็นตัน ตรัสพิจารณา ๒

ในบทความนี้มีการกล่าวถึงการศึกษาทางพระธรรมที่เชื่อมโยงกับการเข้าใจในแง่มุมต่าง ๆ ของความเป็นอยู่ โดยเฉพาะการวิเคราะห์และทำความเข้าใจในนัยต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติในพุทธศาสนา โดยเน้นการติดตามจิ

ประโยค - ปฐมนิเทศคาปสาทกาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 182 คำว่า ปุพพเภศสุด โชติ ความว่า ในส่วนเบื้องต้นที่เดียว บุคคลนั้น ย่อมมีความคิดอย่างนี้ว่า "เราขกล่าวเท่านั้น" คำว่า ภณุตสุด โชติ ความว่า บุคคลนั้น กำลั

บทความนี้เสนอการตีความคำว่า ปุพพเภศสุด, ภณุตสุด และ ภณิตสุด ในบริบทของการพูดและความรู้ ตามหลักการในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะในเรื่องของการรับรู้และการกล่าวคำ กล่าวว่า บุคคลย่อมมีความคิดที่แตกต่างกันในแต่ละช

ประโยค- ปฐมมัญชาปสาวาคนาแปล ภาค 1 หน้าที่ 183 เท็จ '' แต่เมื่อกล่าวย่อมรู้ว่า '' เรากล่าวเท็จ,'' แต่เมื่อกล่าวแล้วก็รู้ อยู่ว่า '' เรากล่าวเท็จ'' ภูมิ่นั้น พระวินัยธรไม่พึงปราบบัณฑิต. เพราะสำเนียงต้นส

เนื้อหานี้กล่าวถึงการพูดเท็จและความรู้ในระดับต่างๆ โดยเน้นว่าการเรียนรู้และการเข้าใจจิตใจมีความสำคัญในพระวินัยธร การอภิปรายเกี่ยวกับปัจจัยในการเกิดขึ้นของจิตและความรู้ในภิกษุ ส่งผลต่อการพัฒนาจิตใจและค

ประโยค(๓) - ปฐมสัมมปาปากากาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 185 ส่วนมากว่า "วิธาย สญญ์" นี้ชื่อว่าเป็นเพียงสัญญาที่เป็น ไปด้วยอำนาจกฤษณะธรรมที่มีกำลังว่าธรรมทั้งปวงในที่นี้ ฐานว่า "ไม่เลย อึกว่าสัมมชนุสาวก" นี้

บทความนี้วิเคราะห์การตีความคำสอนในพระสูตรพบว่าความรู้ที่กล่าวถึงนั้นเกี่ยวข้องกับอำนาจธรรมที่มีผลในการเข้าใจอดีตและอนาคต ผู้ที่ไม่มีความเข้าใจก็เหมือนจะไม่มีปัญญา บทสอนต่าง ๆ จะถูกถ่ายทอดเพื่อให้ทุกคน

ประโยค (ตอน ๑ - ปฐมมัณฑปสาทาคำภีปล ภาค ๑ - หน้าที่ 186 ผู้ศึกษาทั้งหลาย พึงค้นดูจากคัมภีร์สัทศาสตร์ บทว่า " สมญานุภูโต " นี้ ควรไร้ข้อสงสัยภาวะที่กลับ แสดงแนบไม่ไอ้ฉก แม่เหงาาระที่สรรดเพียงเล็กน้อย เ

ประโยค - ปฐมมันปาสกากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 187 กล่าวว่าด้วยผู้มีความประสงค์จะกล่าว เนื้อความแห่งบทธว่า "ดีทุกกรณี" เป็นอาทิ และประเภท แห่งวรรยาลทั้งปวง แม้ในวันฤดูวาร พึงทราบตามนี้ที่กล่าวแล้ว ในสุขกิจ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการบอกลาสิกว่าเป็นอะไร และเหตุการณ์ในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้องกับความหมายของคำว่า 'ดีทุกกรณี' และการตีความว่าหมายถึงอย่างไรซึ่งประยุกต์ใช้กับข้อปฏิบัติที่ไม่จริงในทางพระพุทธศาสนาที่ย

ประโยค - ปฐมป์มณปสากกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 188 เป็นต้น แก่บุคคลผู้เทอยู่ในคลองแห่งวิญญาณดี และบุคคลนั้น รู้ใจความ นั่นได ภิกษุนี้ เป็นปราชญ์แท้ แต่ถ้าเธอบอกแก่ดู เธอนั้นไม่ เข้าใจ หรือถึงความสงสัยว่า "

ในหน้าที่ 188 ของการแปลปฐมป์มณปสากกา พบความเข้าใจในธรรมะที่สำคัญเกี่ยวกับวิญญาณและการสื่อสารจากภิกษุ การอธิบายถึงสภาวะของบุคคลที่ไม่เข้าใจคำพูดในทันที และวิธีการที่บุคคลเหล่านั้นจะต้องพัฒนาความรู้ของต

ประโยค - ปฐมมณีปฏิสังขรณ์ภาค ๑ - หน้าที่ 189 กว่าจะด้วยป้องอับฐ์ส่งอุตตวาร แม้ในวาระการอธิบายด้วยป้องอับฐ์ พึงทราบประเภทแห่งรวบ- เปยากทั้งหมด และอรรถแห่งที่มาในเบื้องต้น โดยเนื้อกว่าล่ำแล้ว นั้นแหละ แ

บทสนทนาเกี่ยวกับภกุเจดในบทต่าง ๆ ของปฐมมณีปฏิสังขรณ์ มีการอธิบายประเภทและความหมายของภกุเจดในวาระต่าง ๆ รวมถึงการใช้ภกุเจดในบริบทของการศึกษาพระกรรมฐานและวิถีการดำรงชีวิต การวินิจฉัยวารของภกุเจด เสนอผลก